Paulinaweg 100

“Soms denk ik terug aan de avonturen die we tot dat fatale jaar beleefden, zij het niet meer met weemoed. Hij zal misschien nog eens oprakelen wat ik deed met zijn eerste Batmobiel, tijdens een verjaardag, of lachen met vrienden die de mijne niet zijn over onze hachelijke vlucht voor de duinpik. Voor hem is het allang passé; híj zal nooit meer denken aan die maanden waarin voor mij alles misging.”

Zo begint de proloog van “Paulinaweg 100”, een coming of age-roman waarin Richard Koolterp – de antiheld en ik-persoon in het verhaal – verandert van dromerige speelse jongen in een onzekere puber die niet wil opgroeien, ondanks toenemende druk van zijn vader, van vrienden, de maatschappij. De proloog is de opstap naar de meest bepalende gebeurtenis in het jonge leven van Richard, terwijl het hem eerder overkomt dan dat hij eraan deelneemt.
Jaren later, als hij op een miezerige avond door de politie wordt aangehouden voor een futiliteit, neemt hij een dramatische beslissing, die de loop van de geschiedenis sterk beïnvloedt.
Gaandeweg wordt het de lezer duidelijk wat Richard is overkomen en wat hem bezighoudt: is hij verraden door zijn beste vriend die voor hem als een broer was, die hij het meeste vertrouwde, of is het allemaal anders verlopen? Het drukt een zodanig stempel op hem, dat hij in toenemende mate zijn vlucht zoekt in genotsmiddelen.

Paulinaweg 100 brengt je terug naar Vlissingen en Utrecht in de onstuimige jaren 70 en naar de puberteit met je eerste liefde, seks, baantje; naar je ouders in hun beste jaren.
Als je jezelf onderdompelt in gelukzalige herinneringen aan die periode hoef je dit boek niet te lezen. Of juist wél, en krijg je begrip voor die ene afwijkende jongen.

Jan Vantoortelboom, schrijver van de bestseller Meester Mitraillette (2014) en Mauk (2023):
'Remco Coppejans schrijft rechttoe rechtaan het verhaal van Richard, invoelend en gevoelig; de lezer krijgt sympathie voor de jongen. Hij beheerst het schrijven over diens gevoelde pijn: precies door een bepaalde afstandelijkheid laat Coppejans de lezer zelf voelen en wordt zijn tekst nooit sentimenteel, ook al heeft Richard soms zelf tranen in zijn ogen. Paulinaweg 100 is een bijzonder gaaf, zuiver en zeer goedgeschreven roman met altijd voldoende afstand om de emoties te ervaren. Ik heb ervan genoten.'

Inkijkexemplaar (epub)